AI: Vriend of rabbithole?

Wanneer ik met een tool als ChatGPT en Claude werk, merk ik dat ik regelmatig in discussie raak. Soms omdat ik vind dat hij kritischer mag zijn, soms omdat er irrelevante informatie bijgesleept wordt. Het voelt dan alsof we elkaar even kwijt zijn.

Het rabbithole-effect

Wie met AI werkt, herkent het vast: opeens zit je midden in een ellenlange thread, afgedwaald van het oorspronkelijke doel. Je raakt de rode draad kwijt en denkt: “waar begon ik ook alweer?” Het gevolg: opnieuw starten, focus terugpakken en weer door. Frustrerend? Soms wel. Maar eerlijk gezegd: dit gebeurt ook met collega’s tijdens een brainstorm.

Vertrouwen en verwachtingen

Soms sluipt er ook een vleugje wantrouwen in. “Krijg ik hier wel uit wat ik echt wil?” Het ligt dan zelden aan de prompt of aan de AI alleen. Eigenlijk is het een vorm van investeren in het proces. Je bent bezig met ideeën ophalen, verrijken en verbeteren. In feite brainstorm je met een buddy, alleen is het dit keer geen collega, maar ChatGPT.

En laten we eerlijk zijn: het tempo waarin dat gaat, is indrukwekkend. Stel je eens voor dat je dit met twee collega’s doet. Uren vergaderen, sparren, afdwalen en terugpakken naar de kern. Heel waardevol, maar ook kostbaar. Met AI gaat dat razendsnel. Alleen verwachten we misschien te veel: direct resultaat, zonder omwegen.

Efficiëntie in perspectief

We zijn streng voor AI. Wanneer een collega afdwaalt tijdens een brainstorm vinden we dat normaal. Maar als een AI hetzelfde doet, zijn we teleurgesteld. Terwijl de output vaak net zo waardevol is, of soms juist verrassender.

Misschien moeten we onze verwachtingen herijken. Niet alleen vragen om perfecte, hapklare antwoorden, maar AI zien als een partner in een proces. Eentje die ons helpt sneller te denken, scherper te worden en ideeën te verrijken.

Hoe kijk jij hiernaar?

Dat brengt me bij de hamvraag: waarom verwachten we van AI dat het altijd direct spot-on is, terwijl we van mensen accepteren dat er omwegen en zijpaden zijn? Is dat niet juist wat creativiteit voedt?

Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet.

-------------------

Kernboodschap

Werken met AI voelt soms alsof je in een “rabbit hole” belandt: de draad kwijt, teveel tekst, of niet direct het antwoord dat je zoekt. Maar is dat zo anders dan brainstormen met een collega? Afwijken en teruggrijpen naar de kern hóórt bij het creatieve proces. Het verschil is dat AI dit razendsnel en efficiënt doet, vaak veel goedkoper dan met meerdere mensen in een vergaderruimte. Misschien moeten we AI niet zien als een foutloze tool, maar als een sparringpartner die ons helpt ideeën te verrijken. De vraag is: zijn onze verwachtingen van AI niet te hoog gespannen? Of mogen we het juist wel verwachten maar is dit voor iedereen tastbaar?

-------------------